Nasze ludzkie siły nie wystarczą, by wprowadzić w życie wymagające słowa Jezusa
o miłości do nieprzyjaciół. Prośmy zatem u progu tej Eucharystii, aby sam Bóg
dotknął naszych serc i uzdolnił nas do pójścia drogą chrześcijańskiej doskonałości.

Jezus wzywa nas dzisiaj do sprawiedliwości, która sprowadza się do naszej odpowiedzi na wolę Boga wyrażoną w przykazaniach. Ta Sprawiedliwość to „sprawa serca”, przemienionego i zaangażowanego w czynienie dobra, którego owoce oby były jak najobfitsze.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus chce pogłębić w nas ufność, że autentyczne życie wiary jest zaczynem przemieniającym nasz świat. Prośmy w tej Eucharystii o dar wewnętrznej przemiany, aby wszystkie nasze decyzje, zamiary i czyny przybliżały innych do królestwa Bożego.

Jezus zna pragnienia naszych serc, dlatego proponuje nam wejście na drogę ośmiu błogosławieństw.
U progu tej Eucharystii wzbudźmy w sobie pragnienie życia ich duchem, abyśmy stawali się zaczynem Królestwa Bożego w świecie.

Trzecią niedzielę zwykłą – zgodnie z postanowieniem papieża Franciszka – przeżywamy jako czas dziękczynienia za Słowo Boże. Ono jest nam dane w słowach Pisma Świętego, które czytamy w czasie Liturgii w kościele, a także w domach podczas modlitwy indywidualnej i rodzinnej. Ojciec Święty wzywa nas, abyśmy w tę niedzielę w sposób szczególny z radością wysławiali Boga, który do nas mówi, ponieważ jest „dobry i łaskawy”. A będąc „dobry i łaskawy, wskazuje drogę grzesznikom, a pokornym pomaga czynić dobrze i uczy ubogich dróg swoich”.

Zgromadzeni na Eucharystii – jak Jan Chrzciciel – pragniemy rozpoznać Pana, który wkracza w codzienność naszego życia. Świadomi, że tylko On jest dawcą prawdziwego pokoju i przebaczenia, wzbudźmy w sobie szczerą intencję spotkania z Nim.

Dzisiejsza Uroczystość Objawia nam najgłębszą tajemnicę Chrztu. Pomiędzy nami i Chrystusem zachodzi swoista wspólnota losu. Dla nas oznacza ona tyle, że umarliśmy dla świata i siebie, by być wyłącznie dla Boga. Obyśmy coraz bardziej żyli tajemnicą naszego chrztu.

Dzisiejsza uroczystość przypomina, iż Maryja nie jest tylko matką człowieka – Jezusa, lecz matką Wcielonego Boga. Ona jest Tą, przez którą otrzymujemy Chrystusa – Dawcę życia wiecznego. Jej więc na początku Nowego Roku powierzamy nadchodzący czas, prosząc, by wyjednała nam Boże Błogosławieństwo.

„Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem”. Ta niesamowita prawda o Bogu, który pragnie nas przebóstwić, dociera do nas szczególnie wyraźnie w uroczystość Bożego Narodzenia. Wpatrując się w Dziecię Jezus leżące w żłobie, zaprośmy na nowo Boga, aby on sam mógł się na nowo narodzić w naszym życiu.

Prorok Izajasz zapowiedział, iż „Panna Pocznie i porodzi Syna…” Spełniona obietnica przepełnia radością. Tylko Bóg może dać człowiekowi prawdziwą radość. W czasie Eucharystii spotykamy się z Nim, a On przychodzi do nas i obdarza nas swoją radością, która dźwiga nas z naszych smutków.