Dziś w Ewangelii słyszymy wezwanie do nawrócenia. To jest nasze zadanie na Wielki Post i na całe życie. Jeszcze nie jest za późno, żeby zwrócić się do Boga i przeżywać rzeczywistość w odniesieniu do jego dobroci i miłości. Szczególnie na Mszy św.

W ciężkich sytuacjach naszej codzienności nieraz trudno zachować w sobie nadzieję. Pamiętajmy jednak, że nasza ojczyzna jest w niebie. Niech nasz udział we Mszy św. będzie wejściem na górę, żeby spotkać się z Bogiem i cieszyć się Jego obecnością.

Wielki Post jest dla nas szansą zwrócenia większej uwagi na rzeczywistość duchową i spojrzenia na życie nie tylko z perspektywy ziemskich potrzeb. „Nie samym chlebem żyje człowiek”. Dzisiejsza niedziela to Niedziela Trzeźwości. Módlmy się o odwagę do podjęcia takiego wyrzeczenia, nawet tylko na krótko. Jest wyłożona Księga Trzeźwości – zachęcamy do deklaracji.

Nikt z nas nie jest bez grzechu. Nawrócenie zacznijmy od siebie. Stańmy w prawdzie przed Bogiem, wyznając Mu nasze winy i prośmy o Jego błogosławieństwo, abyśmy wydali dobre owoce w codziennym życiu.

„Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie”. Nasza codzienna wzajemna miłość składa się z wielu drobnych gestów, drobnych słów, a czasem jest to po prostu powstrzymanie się od gniewu. Niech Jezus, Książę Pokoju, pomoże nam pielęgnować pokój i miłość w sercu.

Jezus Chrystus mówiąc o błogosławieństwach, nawiązuje do trudnych nieraz okoliczności. Pokazuje zarazem, że możemy być szczęśliwi, kiedy w trudnościach odnosimy się do Boga. Podczas Mszy św. powierzmy z ufnością Bogu nasze zmagania oraz cierpienia.

Zaufanie Szymona Piotra słowom Jezusa – wbrew czynnikom zewnętrznym – przyniosło obfity połów ryb. Niech nasza obecność na Mszy św. będzie wyrazem naszej gotowości na przyjęcie wezwania Jezusa do pójścia za Nim, do zaufania Mu w wydarzeniach dnia codziennego.

Św. Paweł przypomina nam dzisiaj, że najważniejsza jest Miłość. Podczas Mszy św. modlimy się, abyśmy kochali Boga i innych ludzi. Bóg uczy nas tej Miłości przez swoje słowo i codzienne wydarzenia.

Czasem nie radzimy sobie z tym, co przynosi nam codzienność i zdarza się, że czujemy się przytłoczeni różnymi trudnościami. Teraz jest właściwy moment, aby przyjąć dające nadzieję i umocnienie słowa Jezusa. Teraz jest najlepszy czas, żeby stojąc przed ołtarzem, z wiarą i ufnością powierzyć się łasce Bożej.

Maryja jak troskliwa Matka towarzyszy nam, zarówno w radosnych, jak i trudnych doświadczeniach, zawsze wskazując na Jezusa. Nie jesteśmy sami. Możemy o wszystkim powiedzieć Jezusowi i z wiarą poprosić Go o pomoc w każdej sytuacji.