To, w jaki sposób odnosimy się do innych i pomagamy potrzebującym, świadczy o naszym życiu Ewangelią. Nie wystarczy deklaracja, że wierzymy i kochamy Boga. Istotna jest realizacja przykazania miłości Boga i bliźniego w naszym codziennym życiu.

Dzisiejsza liturgia wzywa nas do głoszenia Dobrej Nowiny i wychwalania Boga za Jego dzieła. Wszelkie niepokoje i trudności możemy oddać Panu podczas tej liturgii i radować się Jego bliską obecnością. Gościmy dziś w naszej parafii Ojca Misjonarza Oblatów Maryi Niepokalanej, który wygłosi homilię i będzie po Mszy św. rozprowadzał kalendarze misyjne. Dla nas to okazja, by włączyć się w dzieło misji.

Rozpoczynając Eucharystię, nierzadko mamy serce i myśli zaprzątnięte problemami, z którymi my lub nasi bliscy nie możemy sobie poradzić. Wypowiedzmy przed Bogiem, co nas boli, bo Jezus mówiąc: ”Pójdź za mną” woła: „Przyjdź do mnie”.

Pytanie Jezusa: „Za kogo mnie uważacie?” przynagla nas, byśmy pomyśleli, kim jest dla nas Chrystus. Czy wystarczy nam odwagi, aby za św. Piotrem wyznać, że uznajemy Jezusa „za Mesjasza Bożego”? Prośmy w czasie tej Mszy św., aby Bóg umocnił w nas wiarę.

W imię Najświętszej Trójcy zostaliśmy ochrzczeni i w to imię czynimy znak krzyża. Najświętsza Trójca – choć jest trudną do ogarnięcia rozumem tajemnicą – jest codziennie obecna w naszym chrześcijańskim życiu. To Bóg Miłości i Jedności.

W dzień Pięćdziesiątnicy Maryja i Apostołowie zgromadzeni w Wieczerniku otrzymali Ducha Świętego. Wierzymy, że również i na nas, zebranych wokół ołtarza, Bóg ześle swego Ducha, który nas umocni i rozpali w nas miłość. Wołajmy z wiarą:”Przyjdź Duchu Święty!” i pozwólmy Mu działać w naszym życiu. Dziś możemy zyskać odpust zupełny za publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu Stworzycielu” i spełnienie zwykłych warunków odpustu.

W 40 dni po zmartwychwstaniu Jezus wstępuje do nieba. On nie zostawił nas samych. Obiecał, że będzie z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Uczniowie z radością wielbili Boga po tym wydarzeniu. Przyłączmy się i my do tej radości.

Jezus przynosi nam pokój. Duch Święty, którego otrzymaliśmy, umacnia nas na drodze zachowywania nauki Chrystusa i uzdalnia nasze serca do miłości. Nie pozwólmy, aby naszymi sercami rządził strach.

Jezus jest skałą i fundamentem chrześcijaństwa, jego istotą i treścią. Kto za Nim idzie – już w tym życiu posiada radość Bożą i prawdziwą wolność. Niczego się nie lęka, bo ukryty jest w Bogu, osłania go Jego prawda i wierność. Eucharystia nas w tym utwierdza.

Jezus Dobry Pasterz, mówi o nas, którzy za Nim idziemy, jako o swoich owcach: „Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki”. Jezus zwyciężył, ma moc, żeby nas obronić przed złem. Podążajmy za Nim z radością, pamiętając o celu naszej ziemskiej wędrówki, jakim jest życie wieczne z Bogiem.