Często porównujemy się z innymi: ktoś ma więcej, lepiej, ktoś jest bardziej itd. Stąd już nietrudno o zazdrość, rozżalenie i narzekanie. A przecież każdy z nas ma swoją drogę i ma wszystko, czego potrzebuje, aby osiągnąć zbawienie. Trzeba tylko zaufać Bogu.

Dzisiaj w Ewangelii usłyszymy o przebaczeniu. Oddajmy Bogu podczas Mszy św. te wszystkie osoby, które nam ciążą. Aby Ten, który okazuje nam łaskę miłosierdzia, uczynił nasze serca wolnymi. Dziś obchodzimy Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu.

Rozpoczynamy Mszę św. w imię Jezusa. Możemy oddać Bogu wszelkie krzywdy, których doznaliśmy, i trudności z przebaczeniem. Nie zatwardzajmy naszych serc. Pozwólmy Bogu je przemieniać.

Jeśli chrześcijanin autentycznie chce pójść za Chrystusem, to musi zaangażować całą siłę swego ducha i serca. To serce musi się zgodzić na to, aby rozgorzało ogniem Ducha Świętego, aby ten Duch oczyszczał je i przemieniał.

Kim dla mnie jest Jezus? Jakie miejsce zajmuje w moim życiu i czy ma wpływ na moje życie? Przypatrzmy się Jezusowi podczas Mszy św., wsłuchajmy się w Jego słowa. Jaka będzie nasza odpowiedź?

Często oczekujemy natychmiastowej reakcji. Kiedy nie mamy od razu odpowiedzi na nasze modlitwy, nie oznacza to, że Bóg nas nie wysłucha. Kobieta z dzisiejszej Ewangelii wykazała się dużą wiarą i ogromną determinacją. I to jest przykład wołania do Pana Boga.

Gdy jest nam ciężko, nie wstydźmy się prosić Boga o pomoc. Wołanie do Jezusa jak św. Piotr: ”Panie, ratuj mnie!” będzie powierzeniem Bogu trudnych spraw naszej codzienności. Potrzeba tylko wiary.

Czasami sprawy Boże mogą nam spowszednieć, a Bóg może stać się takim „Bogiem oswojonym”. Prośmy, by Jezus w tej Eucharystii – jak Apostołom – dał i nam się poznać, jako nieskończenie wyższy od wszystkich bożków, w których na co dzień pokładamy nadzieję.

Każdy z nas otrzymał różne dary, a przede wszystkim zdolność do kochania i czynienia dobra. Możemy już tu na ziemi wprowadzać Królestwo Niebieskie. Wystarczy ukierunkować swoje życie na Boga i dobra wieczne. To uczyni nas szczęśliwymi.

Czasami ogarniają nas ludzkie słabości. Wtedy z pomocą przychodzi Duch Święty. Zebrani na słuchaniu słowa i łamaniu chleba, prośmy Boga o łaskę cierpliwości, byśmy pozwolili wzrastać „ziarnku gorczycy” naszej wiary.