Miłość Jezusa Chrystusa jest prawdziwa i pewna. Kiedy przychodzimy na Mszę św. poddajemy nasze serca Bożemu działaniu, aby i w nas zapłonął ogień miłości. Nie bądźmy obojętni na to, co dzieje się na ołtarzu. Jezus jest realnie obecny wśród nas.

Aby zauważyć Bożą obecność i godnie przyjąć Go w swoim domu, potrzebna jest wiara i otwartość serca. Wzorem tej wiary jest wiele postaci biblijnych ale i wielu anonimowych ludzi żyjących pośród nas. A jaką wiarę ja mam?

Nie znamy „dnia ani godziny…”. Warto więc zatroszczyć się o bogactwa, które podobają się Bogu – dobro i miłość okazywane drugiemu człowiekowi, czyste sumienie, życie zgodne z przykazaniami. Niech Msza św. nas w tym umocni.

Wstawiennictwo ludzi, którzy znają miłość Boga, jest w stanie obudzić Boże miłosierdzie. Prośmy Pana, by nasza modlitwa była autentyczną rozmową z Bogiem,a nie tylko formułą wyuczoną w przeszłości, która w znikomym stopniu odnosi się do naszego tu i teraz.

Nieraz jesteśmy bardzo zajęci i ledwo nadążamy wszystko zrobić. Nie pozwólmy jednak, by to przesłoniło nam nasze duchowe życie i osobistą relację z Panem Bogiem. Zatrzymajmy się na chwilę i powierzmy nasze zmartwienia Jezusowi. Szczególnie na Mszy św.

To, w jaki sposób odnosimy się do innych i pomagamy potrzebującym, świadczy o naszym życiu Ewangelią. Nie wystarczy deklaracja, że wierzymy i kochamy Boga. Istotna jest realizacja przykazania miłości Boga i bliźniego w naszym codziennym życiu.

Dzisiejsza liturgia wzywa nas do głoszenia Dobrej Nowiny i wychwalania Boga za Jego dzieła. Wszelkie niepokoje i trudności możemy oddać Panu podczas tej liturgii i radować się Jego bliską obecnością. Gościmy dziś w naszej parafii Ojca Misjonarza Oblatów Maryi Niepokalanej, który wygłosi homilię i będzie po Mszy św. rozprowadzał kalendarze misyjne. Dla nas to okazja, by włączyć się w dzieło misji.

Rozpoczynając Eucharystię, nierzadko mamy serce i myśli zaprzątnięte problemami, z którymi my lub nasi bliscy nie możemy sobie poradzić. Wypowiedzmy przed Bogiem, co nas boli, bo Jezus mówiąc: ”Pójdź za mną” woła: „Przyjdź do mnie”.

Pytanie Jezusa: „Za kogo mnie uważacie?” przynagla nas, byśmy pomyśleli, kim jest dla nas Chrystus. Czy wystarczy nam odwagi, aby za św. Piotrem wyznać, że uznajemy Jezusa „za Mesjasza Bożego”? Prośmy w czasie tej Mszy św., aby Bóg umocnił w nas wiarę.

W imię Najświętszej Trójcy zostaliśmy ochrzczeni i w to imię czynimy znak krzyża. Najświętsza Trójca – choć jest trudną do ogarnięcia rozumem tajemnicą – jest codziennie obecna w naszym chrześcijańskim życiu. To Bóg Miłości i Jedności.