Pan Bóg jest inny niż ludzie i postępuje inaczej, niż ja. Jednocześnie jednak jest On tak ludzki, że muszę uwierzyć, iż rzeczywiście tak jest, jak musi być, Słowo zostało skierowane do mnie i według tego muszę postępować.

Zgromadził nas w tej świątyni Chrystus, który pragnie swoją mocą, płynącą ze słuchania słowa Bożego i uczestnictwa w Jego Ciele, umocnić nas w walce ze złem, które jest w nas i wokół nas. Tylko On, który sam zwyciężył wszelkie zło, jest w stanie ocalić nas: biednych, słabych, grzesznych i rozbitych.

Jako wspólnota ochrzczonych w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego gromadzimy się na tej Eucharystii, aby na nowo odkrywać swoje Boże dziecięctwo. To wielkie szczęście, że do Boga możemy wołać „Abba, Ojcze”.

Zgromadzeni na Eucharystii zawsze dostępujemy szczególnego działania Ducha Świętego, którego owocami są: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie”. Radujmy się w tymże Duchu, doprowadzeni przez Niego do prawdy o samych sobie. Dziś możemy zyskać odpust zupełny za publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu Stworzycielu” i spełnienie zwykłych warunków odpustu.

W 40 dni po zmartwychwstaniu Jezus wstępuje do nieba. On nie zostawił nas samych. Obiecał, że będzie z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Uczniowie z radością wielbili Boga po tym wydarzeniu. Przyłączmy się i my do tej radości.

Miłość, którą Bóg nas obdarzył, nie ma sobie równych. To ona jest źródłem naszego życia. Rozpoczynając tę Eucharystię wzbudźmy w naszych sercach wdzięczność za ten wielki dar oraz żałujmy za każdy przejaw naszej niewdzięczności.

„Bóg jest większy niż nasze serca i zna wszystko”. Niech ta świadomość pomaga nam coraz bardziej otwierać się na działanie Bożej łaski w naszych sercach i świętować Dzień Pański.

Jezus Chrystus jest naszym Pasterzem i Bramą prowadzącą do zbawienia. Dzisiaj, w niedzielę Dobrego Pasterza, modlimy się za kapłanów, których Chrystus powołał jako swoich pasterzy. Prosimy także, by nie zabrakło nigdy tych, którzy w imieniu Chrystusa głoszą Ewangelię i uobecniają Jego Ofiarę.

Jak uczniowie idący do Emaus, nie zawsze rozpoznajemy Jezusa na drogach naszego życia. Kiedy jednak widzimy Go łamiącego chleb, nasze oczy zaczynają widzieć. Jezus przychodzi w Słowie Bożym. Dziś rozpoczynamy Ogólnopolski Tydzień Biblijny. Zachęcamy do indywidualnej lektury Pisma Świętego.

Nie widzimy Chrystusa Zmartwychwstałego tak jak uczniowie, ale wierzymy w Jego żywą obecność niosącą pokój i radość. Niedziela Miłosierdzia przypomina nam, że miłość Boga jest większa od naszego grzechu. Niech nasza modlitwa będzie wypowiadana z wiarą i ufnością w Boże miłosierdzie.