Jezus Chrystus dzisiaj gromadzi nas w tej wspólnocie wiary, aby pouczyć nas o tym,iż – jak to usłyszymy w liturgii słowa – to On „jest naszym pokojem”. Otwórzmy zatem nasze serca na działanie Jego pokoju w nas.

Bóg przeznaczył nas dla siebie jako synów, z miłości. Gromadząc się na tej Eucharystii w Imię Jezusa Chrystusa, otwórzmy się na tę miłość.

Mieszkańcy rodzinnego miasta Jezusa powątpiewali i niedowierzali Mu. My, gromadzący się wokół Niego na niedzielnej Eucharystii nie tylko chcemy Go słuchać, lecz również doświadczyć Jego Mocy. Otwórzmy teraz serca na Jego działanie.

W dzisiejszym świecie żyją ludzie, którzy wierzą w Chrystusa na przekór wszelkim filozofiom i teologiom, ludzie, którzy gorącym sercem kochają Jezusa wbrew panującemu wokół nich lodowatemu zimnu serc i uczuć. Czy jesteś jednym z nich?

Chrystus przemawia do nas także przez cuda. Prawda cudów Jezusa sięga o wiele głębiej, niż tylko w historyczną przeszłość, sięga bowiem głębin samego Boga i naszego życia.

Pan Bóg jest inny niż ludzie i postępuje inaczej, niż ja. Jednocześnie jednak jest On tak ludzki, że muszę uwierzyć, iż rzeczywiście tak jest, jak musi być, Słowo zostało skierowane do mnie i według tego muszę postępować.

Zgromadził nas w tej świątyni Chrystus, który pragnie swoją mocą, płynącą ze słuchania słowa Bożego i uczestnictwa w Jego Ciele, umocnić nas w walce ze złem, które jest w nas i wokół nas. Tylko On, który sam zwyciężył wszelkie zło, jest w stanie ocalić nas: biednych, słabych, grzesznych i rozbitych.

Jako wspólnota ochrzczonych w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego gromadzimy się na tej Eucharystii, aby na nowo odkrywać swoje Boże dziecięctwo. To wielkie szczęście, że do Boga możemy wołać „Abba, Ojcze”.

Zgromadzeni na Eucharystii zawsze dostępujemy szczególnego działania Ducha Świętego, którego owocami są: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie”. Radujmy się w tymże Duchu, doprowadzeni przez Niego do prawdy o samych sobie. Dziś możemy zyskać odpust zupełny za publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu Stworzycielu” i spełnienie zwykłych warunków odpustu.

W 40 dni po zmartwychwstaniu Jezus wstępuje do nieba. On nie zostawił nas samych. Obiecał, że będzie z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Uczniowie z radością wielbili Boga po tym wydarzeniu. Przyłączmy się i my do tej radości.