Doświadczenie Bożej chwały, które dane jest Apostołom na Górze Przemienienia, ma ich umocnić na drodze naśladowania Mistrza i konfrontacji z krzyżem. Niech nasze spotkanie z Chrystusem ożywi naszą wiarę i daje nam nadzieję oglądania chwały Bożej.

Droga Wielkiego Postu wiedzie przez umartwienie i pokutę ku radości nowego życia w Jezusie. Bóg po raz kolejny daje nam szansę i pragnie dokonać w nas odnowy. Oby czas przygotowania do ponownego przeżycia Tajemnic Paschalnych nie został przez nas zmarnowany i obudził w nas świadomość przynależności do Chrystusa.

Świątynia przypomina nam, że Bóg jest święty, a my jesteśmy grzesznikami. To nas nie przekreśla. Tutaj Bóg nas uzdrawia i daje zdolność słuchania Go i wejścia w modlitwę uwielbienia. Dzisiaj z racji Dnia Chorych po każdej Mszy św. będziemy się modlić w intencji chorych i udzielać im indywidualnego błogosławieństwa.

Świadomi bliskości Królestwa Bożego wzbudźmy w sobie szczere pragnienie przylgnięcia do Boga i przylgnięcia uzdrawiającej mocy Jego Miłości. Tylko z Nim jesteśmy w stanie pokazać nasze słabości i znaleźć lekarstwo na każdą duchową chorobę.

Tylko Chrystus może uwolnić ludzkie serce spod wpływu zła i poddać je panowaniu swojej miłości. U progu tej Eucharystii wzbudźmy w sobie pragnienie podporządkowania Bogu całego naszego życia, zwłaszcza naszych słabości i skłonności do grzechu.

Trzecią niedzielę zwykłą – zgodnie z postanowieniem papieża Franciszka – przeżywamy jako czas dziękczynienia za Słowo Boże. Ono jest nam dane w słowach Pisma świętego, które czytamy w czasie Liturgii w kościele, a także w domach podczas modlitwy indywidualnej i rodzinnej. Ojciec Święty wzywa nas, abyśmy w tę niedzielę w sposób szczególny z radością wysławiali Boga, który do nas mówi, ponieważ jest „dobry i łaskawy”. A będąc „dobry i łaskawy, wskazuje drogę grzesznikom, a pokornym pomaga czynić dobrze i uczy ubogich dróg swoich”.

Zaproszeniem: ”Chodźcie, a zobaczycie” Jezus wprowadza uczniów w swoją relację z Ojcem. Zaprasza także nas. Droga uczniów Jezusa nie prowadzi na bezdroża, ale ma ściśle określony cel. Wzbudźmy w sobie szczere pragnienie poznawania i naśladowania Chrystusa.

Dzisiejsza Uroczystość Objawia nam najgłębszą tajemnicę Chrztu. Pomiędzy nami i Chrystusem zachodzi swoista wspólnota losu. Dla nas oznacza ona tyle, że umarliśmy dla świata i siebie, by być wyłącznie dla Boga. Obyśmy coraz bardziej żyli tajemnicą naszego chrztu.

Dzisiaj wielbimy Boga w Jego Świętej Rodzinie: Jezusie, Maryi i Józefie. Powierzmy Bogu naszych bliskich i całą rodzinę ludzką, prosząc o umiejętność wiernego naśladowania przykładu Świętej Rodziny i o to, aby On „utwierdził nasze rodziny w swojej łasce i pokoju”.

Czas jest bliski! Dziękujmy zatem Bogu za obietnicę zesłania władcy, którym będzie Jego Syn, i prośmy zarazem, abyśmy i my na wzór Maryi, pokornej służebnicy Pańskiej, byli zdolni przyjąć do naszych serc Jezusa, Syna Najwyższego.