To prawda, że nie każdego dnia i nie każdej niedzieli można być w radosnym nastroju. Ale przecież powinny zdarzać się w naszym życiu chwile wzniosłe, w których serce i cała nasza istota śpiewałyby: Magnificat, Alleluja. Takie podniosłe momenty są znakiem, że Bóg naprawdę jest pośród nas.

Dzisiejsza III niedziela Adwentu, nazwana jest Niedzielą Radości – Gaudete. Źródłem tej radości jest obecny wśród nas Pan, a także zbliżające się święta Bożego Narodzenia. Dlatego dzisiaj w liturgii kolor różowy.

W tym roku w II Niedzielę Adwentu Kościół oddaje szczególną cześć Matce Bożej. Dokładnie 170 lat temu papież Pius IX ogłosił dogmat O Niepokalanym Poczęciu NMP. Od tamtej pory przekonanie chrześcijan, że Maryja została poczęta bez zmazy grzechu pierworodnego, stało się częścią depozytu katolickiej wiary.

Pierwsza Niedziela Adwentu kieruje naszą uwagę na powtórne przyjście Chrystusa. Jezus jest z nami już teraz. Zanim ujrzymy Syna Człowieczego przychodzącego w chwale, otwórzmy się na Jego Łaskę daną nam dziś w Eucharystii.

Jezus jest Królem niezależnie od tego, czy człowiek uznaje Jego Władzę, czy nie. Nie potrzebuje naszych hołdów – to my potrzebujemy przyjęcia Go jako Króla i Pana naszych serc. Odmawiając Akt poświęcenia rodziny ludzkiej Chrystusowi Królowi można zyskać odpust zupełny.

Nie wiemy, kiedy nastąpi powtórne przyjście Chrystusa, ale nie to jest dla nas istotne. Ważna jest nasza gotowość do stanięcia przed Synem Człowieczym. Uczestnicząc w Eucharystii, zbliżamy się do Zbawiciela, który nas kocha i chce się z nami zjednoczyć.
Dziś przeżywamy Światowy Dzień Ubogich, a w archidiecezji obchodzimy Dzień Muzyki Liturgicznej.

Przeżywamy w naszej parafii Kiermasz z racji 155 rocznicy poświęcenia naszego kościoła. Dziękujmy Bogu, za naszą świątynie, w której możemy się modlić, przyjmować sakramenty św. i składać Bogu Najświętszą Ofiarę. W modlitwie pamiętamy o wszystkich dobrodziejach, fundatorach i budowniczych naszej świątyni.
Dziś też przeżywamy Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym.

Zawsze możemy przedstawić naszemu Zbawicielowi naszą ślepotę, wszelkie niedowidzenie i krótkowzroczność – wszystko, co trzyma nas w mroku i smutku. Zawierzmy się Mu z ufnością i otwórzmy się na Jego łaskę, bo Jezus zawsze lituje się nad ludzkimi słabościami.

Zawsze możemy przedstawić naszemu Zbawicielowi naszą ślepotę, wszelkie niedowidzenie i krótkowzroczność – wszystko, co trzyma nas w mroku i smutku. Zawierzmy się Mu z ufnością i otwórzmy się na Jego łaskę, bo Jezus zawsze lituje się nad ludzkimi słabościami.

Jezus nie chce, byśmy byli biernymi odbiorcami Jego łaski, lecz wskazuje nam drogę służby braciom, która wyzwalając nas z koncentracji na samym sobie, daje wolność i poczucie sensu. Dzisiaj rozpoczynamy Tydzień Misyjny.