Jesteśmy stworzeni do rzeczywistości nieprzemijającej. Jej zadatkiem jest Chleb Życia – Jezus Chrystus. Przyszliśmy do Jezusa fizycznie – zbliżmy się do Niego także sercem i pozwólmy Zbawicielowi dokonać w nas przemiany, której w istocie najbardziej pragniemy.

Mamy postępować w sposób godny powołania z pokorą, cichością, cierpliwością i zachowywać „jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój”. Tu na Eucharystii otrzymujemy Ciało Pana, dzięki czemu możemy się rozwijać i wzrastać.

Jezus Chrystus lituje się nad tymi którzy są „jak owce niemające Pasterza”. Ufajmy zatem w oczyszczającą moc miłości Pana w Eucharystii, która czyni cuda. Dzisiaj obchodzimy ustanowiony przez Papieża Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych.

Bóg nas pierwszy umiłował aż po tajemnicę krzyża. Dzisiaj w naszej parafii gościmy O. Alberta Alojzego Malcherczyka SCJ z parafii św. Tereski od Dzieciątka Jezus w Irpiniu na Ukrainie, który na kazaniu opowie o sytuacji w tym zrujnowanym przez wojnę mieście, a po mszach przed kościołem poprosi o ofiarę na przywrócenie warunków do życia religijnego.

Gdy nam bardzo ciężko, wtedy Bóg nas zapewnia: ”Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali”. Niech udział w zbawczej Ofierze Jezusa zawsze stawia nas na nogi.

Jezus dla nas stał się ubogim, aby nas swoim ubóstwem ubogacić. Trudno o bardziej ubogie znaki obecności Boga – słowo, chleb i wino, drugi człowiek, a zarazem trudno o większe bogactwo niż żywa obecność Boga pośród nas.

Św. Paweł zachęca, byśmy już nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który za Nas umarł i zmartwychwstał. Najświętsza Ofiara otwiera nam drogę do zjednoczenia z Chrystusem w Jego śmierci i zmartwychwstaniu. W Nim jesteśmy obdarowani życiem wiecznym.

Jak Królestwo Boże podobne jest do ziarna, które zasiane w glebę wyrasta i przynosi wielki plon, tak ziarno słowa Bożego jest darem danym dla naszego wzrostu. Przyjmijmy ten dar z otwartym sercem i pełni wdzięczności włączmy się w przeżywanie liturgii.

Zbawiciel zapewnia nas, że Jego najbliższą rodziną są ci, którzy pełnią wolę Bożą. Otwórzmy się podczas tej Eucharystii na skierowane do nas słowo, przez które Bóg prowadzi nas bezpieczną drogą swoich świętych przykazań.

Najświętsza Ofiara, którą sprawujemy, uobecnia niepowtarzalną pracę, jaką wykonał dla nas Bóg – On, który z miłości do nas „nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wydał”. W niedzielę my odpoczywamy, a On pracuje swoją łaską w nas. Oby to przyniosło jak najlepsze owoce.