Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.

Rozważanie:

Liturgia Kościoła zaprasza nas do wchodzenia w głąb celebrowanego misterium Narodzenia Pańskiego. Nie poprzestajemy tylko na przywoływaniu narracji o narodzinach Jezusa w Betlejem. Sercem dzisiejszej uroczystości jest to, że Syn Boży stał się człowiekiem, abyśmy my stali się dziećmi Bożymi. Dlatego centralnym czytaniem jest poetycki Prolog Ewangelii według św. Jana, uroczyście proklamujący wcielenie Syna Bożego i nasze powołanie do udziału w synostwie Bożym. Wspaniale streszcza sens dzisiejszej uroczystości modlitwa kolekty, autorstwa św. Leona Wielkiego, mówiąca o cudownym odnowieniu naszej godności oraz o świętej “wymianie”, w której Syn Boży bierze na siebie naszą naturę i daje nam udział w swojej własnej. Niech cały ten czas świętowania będzie dla nas okazją do dziękczynienia Bogu za dar dziecięctwa Bożego, otrzymany na chrzcie.