Ewangelia dzisiejsza ukazuje, że aby zostać uzdrowionym i rozgrzeszonym, potrzebujemy Kościoła. To on pomaga nam przyjąć dar nawrócenia, które jest owocem działania Boga przez miłość w życiu człowieka. To w odpowiedzi na nią możemy przemienić nasze myślenie, nasz stosunek i nasze spojrzenie na siebie, na bliźnich, na świat, na Boga.
Czytaj dalej...Pewnego dnia przyszedł do Jezusa trędowaty i upadając na kolana, prosił Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić. Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego:
Chcę, bądź oczyszczony!
Rozważanie:
W czasach Jezusa człowiek trędowaty miał przebywać w odosobnieniu, poza obozem, mieć rozdarte szaty i włosy w nieładzie. Kiedy patrzymy na ukrzyżowanego Pana, który został zabity poza miastem, udręczony i oszpecony, widzimy, że podzielił los tych, którzy skazani byli na izolację. Jezus nie szukał własnej chwały, lecz dobra wszystkich. Odtąd nikt z nas nie musi wegetować poza obozem, odrzucony, wyobcowany. Nasz Pan z wielką delikatnością wkracza we wszelkie nasze osamotnienie.
Czytaj dalej...Potrzebujemy wiary tak silnej, jaką miał trędowaty, proszący o uzdrowienie. Potrzebujemy nadziei, która jest światłem w beznadziejnych sytuacjach. Potrzebujemy miłości miłosiernej ukazującej nową, często zaskakującą drogę, na której czeka bezinteresownie kochający Bóg. Otwórzmy serca na Bożą Miłość, która przychodzi do nas w dzisiejszym Słowie.
Czytaj dalej...Bóg nie zostawia nas samych. Choć jest po trzykroć święty, nie odrzuca biednych, grzesznych i słabych, „leczy na duchu i przewiązuje im rany”. Przychodzi wciąż na nowo i dotyka swoich dzieci. Jego miłość ma moc uzdrowienia naszych grzechów i chorób. Jego słowo ma moc nas teraz uzdrawiać, ale czy chcemy być uleczeni?
Czytaj dalej...On rzekł do nich: Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem. I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.
Rozważanie:
Świat naznaczony jest chorobami, wypadkami, tragicznymi splotami wydarzeń. Nawet wiara nie zdoła uchronić nas przed doświadczeniem poważnych kryzysów. Jednak nam, którzyśmy usłyszeli Dobrą Nowinę i przyjęli jej moc, dane jest światło nadziei płynącej ze zmartwychwstania Chrystusa. To światło jest wszystkim niezbędne do życia, dlatego świadomi rozmiarów ludzkiego bólu i rozpaczy, jako chrześcijanie stawajmy się szafarzami nadziei, która podnosi i leczy złamanych na duchu.
Czytaj dalej...Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.
Rozważanie:
W Starym Testamencie lud Izraela lękał się słuchać Boga na Horebie, dlatego Bóg powołał proroków, aby głosili Jego słowo. W Nowym zaś On sam przemawia do ludzkich serc przez swego Syna – Wcielone Słowo. Jest to „nowa nauka z mocą”, głoszona przez Tego, „który ma władzę”, niosąca światło i wolność uwięzionym w niewoli grzechu. Otwórzmy dziś na nią nasze serca, abyśmy mogli doświadczyć zbawienia od zła oraz nowego życia w wolności dzieci Bożych.
Czytaj dalej...Pan Jezus naucza z mocą jako Ten, który ma władzę. Przemawia również do naszych serc, pragnąc obdarzyć nas wolnością dzieci Bożych. Czy wsłuchuję się w głos Pana? Czy przychodząc na Eucharystię, pragnę usłyszeć Jego słowa skierowane do każdego z nas?
Kolekta przeznaczona jest na potrzeby naszej parafii. Za ofiary składamy serdeczne Bóg zapłać.
Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
Rozważanie:
Jezus zaprasza nas do wolności wewnętrznej, to jest do takiej postawy serca, która pozwala nam usłyszeć Jego słowo pośród innych głosów. Wybór takiej postawy wiąże się zwykle z doświadczeniem odrzucenia przez świat, nawet przez najbliższych, którym słuchanie Chrystusa wydaje się czymś bezużytecznym. Tylko człowiek prawdziwie zakochany w głosie Pana – w Jego słowie, które nie przemija – może zdobyć świat dla Chrystusa. Tak czynili uczniowie, którzy siecią słowa Bożego pozyskiwali ludzi.
Czytaj dalej...
Wzorem rybaków z dzisiejszej Ewangelii, którzy natychmiast zostawili wszystko i poszli, odpowiedzmy bez ociągania się na wezwanie pełne miłości, by Jezus nie poszedł dalej bez nas, a my byśmy nie zostali w ciemności swego smutku, zniechęcenia i bierności.„Bliskie jest Królestwo Boże”.
Kolekta przeznaczona jest na potrzeby naszego kościoła. Za ofiary składamy Bóg zapłać.
Dzisiaj o godzinie 16.00 uroczyste Nieszpory Kolędowe z udziałem Chóru Acalantis z parafii św. Piusa X. Serdecznie zapraszamy.
Czytaj dalej...Jan stał z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: Oto Baranek Boży. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
Rozważanie:
Kapłan Heli i św. Jan Chrzciciel, ostatni prorok Starego Przymierza, wskazują na przychodzącego Boga. Heli mocą swojej posługi rozpoznaje głos Pana i jako pierwszy uczy Samuela gotowości do słuchania Bożego słowa. Św. Jan natomiast wskazuje swym uczniom na Jezusa – Baranka Bożego. Otrzymane na chrzcie namaszczenie dało także nam udział w godności kapłańskiej i prorockiej Chrystusa, a więc uzdolniło nas do rozpoznawania przyjścia Boga i odpowiadania na Jego wezwanie. Jeśli jednak chcemy stać się sługami Słowa, niosąc Je innym, potrzebna nam jest umiejętność pozostania „w cieniu”, byśmy nie przesłaniali mocy i blasku Jezusa.
Czytaj dalej...