Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii zadaje pytanie: „Czego szukacie?”. Jest ono skierowane również do nas, przychodzących na Mszę Świętą. Czy szukam Pana Jezusa z pragnieniem bycia Jego uczniem, czy też szukam jakiejś korzyści dla siebie z podążania za Nim?
Kolekta przeznaczona na potrzeby archidiecezji – działalność charytatywno–opiekuńczą ośrodków diecezjalnych. Za złożone ofiary składamy serdeczne Bóg zapłać.

Czytaj dalej...

W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.

Rozważanie:

Przed stworzeniem świata Duch Pański spoczywał nad wodami, przygotowując je niejako na uczestnictwo w początku stwórczego dzieła Boga. Nad Jordanem ten sam Duch zstępuje niczym gołębica, by przez Wcielone Słowo dać nowy początek, zwiastujący całemu stworzeniu powrót do utraconego dziedzictwa. Ten sam Duch i teraz napełnia wodę życiodajną mocą, by wszyscy w niej zanurzeni w sakramencie chrztu stawali się nowym stworzeniem. Odnówmy dziś w sobie pragnienie życia pełnią łaski otrzymanej na chrzcie świętym.

Czytaj dalej...

Wspominamy dzisiaj chrzest Jezusa w Jordanie. Chrzest ten zapoczątkował działalność mesjańską Jezusa Chrystusa. Jest też zapowiedzią chrztu naszego chrześcijańskiego. Każdy z nas jest umiłowanym dzieckiem Boga, który daje nam siebie z miłością i prowadzi nas w swoim Kościele. Dzisiaj na Eucharystii w szczególny sposób wyrazimy wiarę w to.
Kolekta przeznaczona jest na potrzeby naszego kościoła. Za złożone ofiary składamy serdeczne Bóg zapłać.

Czytaj dalej...

Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.

Rozważanie:

Jezus – Wschodzące Słońce – opromienia Kościół i cały świat blaskiem swojej obecności, która staje się dla jednych powodem ogromnej radości, dla tych zaś, którzy nie uwierzyli, powodem jeszcze większego lęku i zamętu. Słowo Wcielone objawia się niepozornie w ubóstwie betlejemskiej szopy jako bezbronne Niemowlę, przynosząc jednocześnie spełnienie się wszystkich wielkich obietnic danych Izraelowi. Jakże trudno nam nieraz uwierzyć, że wielkie dzieła Boga dokonują się pośród tych na pozór nic nieznaczących, codziennych spraw. Jak trudno odkryć chwałę nieskończonego Boga w prostych znakach eucharystycznych chleba i wina…

Czytaj dalej...

Dzisiejsza niedziela przypomina nam prawdę, że Bóg przyszedł na świat dla wszystkich i pragnie zbawienia każdego człowieka. Prośmy o nowy zapał dla kościoła w głoszeniu Ewangelii wszystkim narodom. Niech pomocą będzie nam wstawiennictwo Maryi – Bożej Rodzicielki. Dziś też Światowy Dzień Modlitw o Pokój.

Czytaj dalej...

Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Rozważanie:

Przez jedyne i niepowtarzalne macierzyństwo Maryi Bóg odpowiedział na odwieczną tęsknotę człowieka za oglądaniem chwały Boga i przebywaniem blisko Niego. Bogurodzica ukazuje nam „pogodne oblicze Boga” – Jezusa Chrystusa, najpierw poczętego przez wiarę w Jej sercu, a następnie w Jej łonie. Maryja, która przyjęła odwieczne Słowo, nieustannie przypomina nam, że to nasze serce jest miejscem, w którym przyjmujemy Boga lub Go odrzucamy, miejscem naszego powstawania, jak i upadku.

Czytaj dalej...

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.

Rozważanie:

Liturgia Kościoła zaprasza nas do wchodzenia w głąb celebrowanego misterium Narodzenia Pańskiego. Nie poprzestajemy tylko na przywoływaniu narracji o narodzinach Jezusa w Betlejem. Sercem dzisiejszej uroczystości jest to, że Syn Boży stał się człowiekiem, abyśmy my stali się dziećmi Bożymi. Dlatego centralnym czytaniem jest poetycki Prolog Ewangelii według św. Jana, uroczyście proklamujący wcielenie Syna Bożego i nasze powołanie do udziału w synostwie Bożym. Wspaniale streszcza sens dzisiejszej uroczystości modlitwa kolekty, autorstwa św. Leona Wielkiego, mówiąca o cudownym odnowieniu naszej godności oraz o świętej “wymianie”, w której Syn Boży bierze na siebie naszą naturę i daje nam udział w swojej własnej. Niech cały ten czas świętowania będzie dla nas okazją do dziękczynienia Bogu za dar dziecięctwa Bożego, otrzymany na chrzcie.

Czytaj dalej...

W tę radosną Uroczystość gromadzimy się jako Kościół, aby składać Bogu dziękczynienie za wcielenie Bożego Słowa, Jego Syna, który zamieszkał wśród nas i jest dla nas realnie obecny w Eucharystii. To ten sam, który był na początku, stał się człowiekiem i teraz jest sakramentalnie obecny między nami, aby nam udzieliś swojego życia.
Kolekta przeznaczona jest na potrzeby naszego kościoła. Za ofiary składamu Bóg zapłać.

Czytaj dalej...

[gn_note color=”#FFFFFF”]

„Cicha noc, Święta noc.
Jedyna i niepowtarzalna w dziejach ludzkości.
Noc Miłości.”

Niech więc cisza tej Wigilijnej Nocy i Świąteczna zaduma, pomogą Wam Wszystkim – Kochani Parafianie i Mili Goście – głębiej przeżyć Tajemnicę Narodzenia Pańskiego i z sercem pełnym Nadziei, Miłości i Bożego błogosławieństwa pod opieką Matki Jezusa w kroczyć radośnie w dni Nowego Roku.
– życzą: ks. Proboszcz, Wikarzy oraz Administratorzy strony.

[/gn_note] Czytaj dalej...

Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.

Rozważanie:

Noc to jest czas, w którym normalnie zamiera wszelka ludzka aktywność. Ciemność budzi również naturalną obawę, a w Biblii jest częstym symbolem niemocy, bezradności lub nawet sił wrogich Bogu. I właśnie dlatego największe dzieła Boga w historii zbawienia dokonują się w nocy: początek dzieła stworzenia, wyjście z Egiptu, narodziny Jezusa, zmartwychwstanie. Także w tę noc Narodzenia Bóg objawia się jako Ten, który jest światłem pokonującym wszelkie ciemności oraz który objawia swoją zbawczą wszechmoc pośród naszej największej słabości. Choćby nasze życie wydawało się całe spowite ciemnością, nie stanowi ona przeszkody dla Boga. Światło Narodzenia Chrystusa rozprasza wszelki nasz mrok.

Czytaj dalej...