Z radością obchodzimy dzisiaj Uroczystość Odpustową naszej parafii ku czci Matki Bożej Różańcowej. To Opatrzność daje nam różaniec jako broń i narzędzie naszych zwycięstw. Serdecznie witamy wszystkich parafian i gości, którzy przybyli na naszą uroczystość i życzymy im wielu łask Bożych za pośrednictwem naszej patronki.

Podczas każdej Eucharystii Pan Bóg do nas mówi przez swoje słowo i przychodzi do nas w Komunii św. On jest tu prawdziwie obecny. Czy wierzysz w to?

Przychodzimy na Mszą św. Ale czym są zaprzątnięte nasze myśli, ku czemu kierują się nasze serca? Modląc się: ”Tak, Panie, chcę, abyś to Ty był na pierwszym miejscu w moim życiu” oddajmy Bogu to, co nas od Niego oddziela.

Liturgia słowa ukazuje prawdziwe oblicze Boga, który jest nieskończenie dobry i skłonny do przebaczenia. W osobie Jezusa Chrystusa Bóg dał nam doskonałego pośrednika, który jest ostatecznym dowodem miłości Boga względem swego ludu.

Codzienne podążanie za Chrystusem nie oznacza, że nie upadniemy i nie zbłądzimy. Te nasze błędy nie są jednak w stanie zerwać naszej relacji z Jezusem, jeśli potrafimy je zaakceptować jako część Krzyża, który mamy nieść każdego dnia, pokładając w Nim nadzieję.

Bóg, Stwórca wszystkich i wszystkiego, podczas Eucharystii przyjdzie do nas na ołtarzu w kawałku chleba. Tak niepozorny, tak cichy, że można Go nie zauważyć i wyjść po Mszy św. z kościoła z poczuciem spełnionego obowiązku, ale bez spotkania z Nim. Jezus kocha nas najczystszą miłością i tego nas też uczy.

Jak często zadajesz sobie pytanie: „Czy ja i moi bliscy będziemy zbawieni?”. Podczas Mszy św. prośmy, by nasze życie było zgodne z Bożym zamysłem, abyśmy na końcu czasów nie usłyszeli: „Nie wiem, skąd jesteście”.

Czasem – choć to trudne i bolesne – musi nastąpić w naszym życiu jakieś pęknięcie, coś się musi zawalić, abyśmy mogli przyjąć dar zbawienia, prawdziwą miłość. Bo przecież po to przychodzimy tu, przed ołtarz, biorąc udział we Mszy św.

Mamy oczekiwać powtórnego przyjścia Chrystusa na ziemię nie z lękiem i przerażeniem, ale jak ci, którzy czekają na powrót pana z uczty weselnej, czemu zwykle towarzyszą radość i podniosły nastrój. Czekamy na Jezusa, który zanurzy nas w szczęściu i radości, jeśli tylko będziemy na to gotowi.

Nasze życie tak naprawdę zależy od Boga. Na cóż nam całe bogactwo, kiedy sercem nie będziemy zwróceni do Niego. Przecież w jednym momencie wszystko możemy stracić. Nie utracimy jedynie więzi z Bogiem, naszym Stwórcą i Panem, kiedy będziemy się do Niego uciekać.